Klinkende klassieke solo’s 

Het eerste onderdeel in de aula was klassieke solo. Alle vier de stukken waren prachtig, het kan een hele spannende wedstrijd worden. 

Als allereerste begon Milo van het Amsterdams Lyceum. Ze speelde twee prachtige stukken van Bach op de viool. De zaal was doodstil en iedereen luisterde aandachtig terwijl de klanken galmden door de aula. Het begon met zacht en ontroerend stuk in een wat lager tempo. Halverwege kreeg ze een daverend applaus, waarnaar ze overging naar het tweede deel, in dit snellere muziekstuk speelde ze opnieuw de sterren van de hemel.   

De tweede die aan de beurt was, was Ruiting van het Lorentz Casimir Lyceum. Hij speelde een heel mooi stuk van Pieczonka op de piano. Het was een supervrolijk stuk en hij vloog echt met zijn vingers over de piano. 

Toen was Het Baarns Lyceum aan de beurt. Het Baarns Lyceum werd vertegenwoordigd door Justus. Hij speelde een stuk op zijn viool van Jules Masennet. Hij speelde het helemaal uit zijn hoofd zonder bladmuziek. De viool klonk zo zuiver als wat. Als je goed keek, zag je zelfs wat traantjes vallen in het publiek. Justus speelde zo goed dat het was alsof de muziek je bij de keel pakte.  

Als laatst was het Kennemer Lyceum aan de beurt. Voor hen speelde Daniël op de piano. Hij speelde een ontroerend stuk van Chopin. Wat vooral indrukwekkend was, is dat hij zichzelf in twee jaar tijd piano heeft leren spelen, dat maakte het nog mooier. Het stuk was heel zacht en rustgevend, je raakte eigenlijk gewoon in een soort trance.