En nu! Het muziekensemble! Elke school heeft het fantastisch gedaan met hun eigen orkesten. Elk muziekstuk was heel indrukwekkend en mooi uitgespeeld.
Het Lorentz Casimir Lyceum ging als eerste, zelfs met een dirigent om het tempo aan te geven. En oh, in dit stuk was er zeker een tempo. Het ging van een gezellig, bijna sprookjesachtig begin, met een langzame opbouw naar een krachtig hard einde. Er klonken ook sombere tonen door het hele lied heen, langzaam maar luid.
Het Amsterdams Lyceum ging als volgende. Ze hebben een heel bekend liedje gekozen dat zelfs ik het herkende! Die herkenden jullie allemaal ook, maar de meesten wisten de naam even niet meer. Het stuk is namelijk The Second Waltz van Dmitri Shostakovich. Het is een wals, maar niet de typische soort. Deze heeft meer een melancholische, elegante sfeer, een soort wals die je zou horen in een middeleeuwse balzaal. Het Amsterdams Lyceum heeft de oorspronkelijke bedoeling van het lied zeker eer aangedaan. En ik ben zeker niet partijdig.
Het Kennemer Lyceum was de volgende, met een pakkend stuk met een piano, viool en cello. Heel intiem, maar krachtig.
Als laatste was Het Baarnsch Lyceum met een langzaam stuk die steeds harder en harder werd. Ze hadden zelfs een koor! Het koor begon eerst engelachtig en toen werd het snel griezelig. Maar de klanken van de cimbalen en het zingen van het koor waren een heel mooi geluid.
Clara Cadariu – Het Amsterdams Lyceum