Toneel is altijd een bijzonder onderdeel van de dag en dit jaar begon Het Kennemer Lyceum. Het stuk dat zich afspeelde in een buurthuis, De Pelikaan genaamd, was humoristisch gespeeld. Door verschillende typetjes te introduceren bleef het stuk leven.
‘Het Bankje’ van het het Lorentz Casimir Lyceum was het volgende stuk dat werd gespeeld. Het begon simplistisch over een overleden meisje. Daarna blijkt hoe het is gekomen. Midden in een echtelijke ruzie komt de affaire van de man erbij, maar die wordt weggeduwd en overlijdt. Het echtpaar sleept het lijk weg en ze komen ermee weg. Het stuk eindigt wanneer iemand de vrouw op dezelfde manier benadert als bij de man. Het verhaal eindigt mooi rond.
Het Baarnsch Lyceum was de volgende. ‘P.o.v. met familie kom je nergens’. Het toneelstuk vindt plaats in de auto op weg naar vakantie in België. De bekende gezinsconflicten kwamen mooi aan bod. Frustratie en confrontatie waren zeer herkenbaar weergegeven. Met maar vier man stonden ze er, heel sterk uitgevoerd.
Als laatste was Het Amsterdams Lyceum. Een meisje alleen op het podium wordt langzaam dicht gebouwd met verhuisdozen, waarna zij en de verhuizers als het ware gevangen zitten tussen de dozen. Het meisje nog steeds hetzelfde staand in het midden. Ze vertelt hoe moeilijk haar leven is, waarna de verhuizers om haar heen de tekst van Brigitte Kaandorp opzeggen: “Ik heb een heel zwaar leven”. Ze vallen om tegen de gebouwde muren van verhuisdozen die instorten. Ze helpen elkaar op te staan en bouwen samen een toren van de dozen.
Luca van Fulpen – Het Baarnsch Lyceum